... ο φουρνος θα τα ψησει, το σπιτι θα μυρισει...
Αναποσπαστα συνδεδεμενο με το Πασχα, το αφρατο και μυρωδατο τσουρεκι, καμαρι της καθε καλονυκοκοιρας.
Το τσουρεκι, σαν εθιμο πασχαλινο, ειναι μαλλον προσφατο, ερχεται και εξαπλωνεται στην Ελλαδα, μαζι με τους προσφυγες απο την Πολη, τον Ποντο και την Μικρα Ασια, ιδιαιτερα μεταπολεμικα. Σε πολλα μερη της Ελλαδας, υπηρχε βεβαια το εθιμο της Λαμπροκουλουρας και του Λαμπροψωμου, που βασικα δημιουργηθηκε απο την αναγκη να καταναλωθουν τα πολλα αυγα που συσσωρευοντουσαν, λογω της Σαρακοστης. Παρεα με το τσουρεκι, ερχονται και τα σμυρνεικα κουλουρακια, με βασικα συστατικα παλι τα αυγα, το βουτυρο και το αλευρι, ευπροσδεκτο κερασμα μετα απο την μακροχρονια νηστεια.
Η γιαγια Ανδρομαχη, ξημερωματα Μεγαλης Πεμπτης, ξεκινουσε να "πιασει" το ζυμαρι, και συνεχιζε ακουραστη μεχρι αργα το απογευμα να ζυμωνει και να φουρνιζει απιστευτες ποσοτητες απο λαχταριστα τσουρεκια, που για να τα γευτουμε, επρεπε να κανουμε υπομονη μεχρι το Πασχα, ενεκα η νηστεια. Το εθιμο λεει, οτι πρεπει να μοιρασεις τα τσουρεκια στους κοντινους συγγενεις, σους κουμπαρους, στα βαφτιστηρια. Τοτε δεν ηταν πολυ της μοδας τα σοκολατενια αυγα, ενα ακομη εισαγομενο εθιμο.
Διαβάστε τη συνταγή στο: Il laboratorio di mm_skg
