Με ξινομυζήθρα (ή φέτα) σε light ή σε κανονική έκδοση!
Όχι, δεν είναι η συνηθισμένη μακαρονάδα φούρνου με τα κίτρινα τυριά, τα αλλαντικά, τις κρέμες γάλακτος. Αυτή εμείς στο σπίτι μας την αφήσαμε πίσω, στη δεκαετία του 1980!
Τούτη εδώ είναι ελαφριά και καλοκαιρινή και τα λιπαρά της είναι «ελαστικά», κατά συνείδηση του τρώγοντα... Δεν λέω ότι δεν μας αρέσει και η κλασική εκδοχή των full fat ζυμαρικών φούρνου, αλλά παραείναι βαρύ πιάτο πια για τις διατροφικές μας συνήθειες.
Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις πια, και ποτέ το καλοκαίρι...
Άλλωστε τα δικά μας τυριά δένουν τόσο πολύ με την ντομάτα του πιάτου, που δεν υπάρχει λόγος να το βαρύνουμε με κάτι πιο λιπαρό… Εγώ χρησιμοποιώ ξινομυζήθρα αλλά και η φέτα σε τρίμματα ταιριάζει πολύ σ’ αυτή τη συνταγή.
Στο σερβίρισμα μπορούμε να προσθέσουμε κι άλλη ποσότητα τυριού ίδιου ή διαφορετικού είδους, αν δεν φοβόμαστε τα λιπαρά και τις θερμίδες. Καλή επιλογή είναι ένας καλός ξερός κρητικός αθότυρος χοντροτριμμένος.
Διαβάστε τη συνταγή στο: Κρήτη: γαστρονομικός περίπλους
