O πολύς Auguste Escoffier συνταύτιζε τον φασιανό με την κορυφή της λίστας των θηραμάτων, με δεύτερη επιλογή την πέρδικα. Ονόμασε μάλιστα τo πρώτο (δικό) του εστιατόριο στις Κάννες (κάπου πριν το 1878) Le Faisan d’Or (Ο χρυσός φασιανός). Εξαιρετικό κυνήγι όλο το κολχικό γένος των Φασιανιδών, το πιο φίνο κρέας όμως έχει ο
λιτός θηλυκός κι ας είν’ ο αρσενικός πλουμιστά ντυμένος και καμαρωτός, σαν μόνιμα έτοιμος για πάρτι. «Και τι πάρτι κάνεις μ’ έναν φανταχτερό φασιανό?» –η εύλογη απορία. «Για δύο» απαντώ, «ένα λουσάτο γευστικό πάρτι όπου τρίτος δεν χωρεί, κάτι σαν ταγκό για μυημένους». Για την ευδιαθεσία δε της υπόθεσης συνδυάστηκε συμβολικά ο φασιανός με σταφύλια...
Διαβάστε ολόκληρη τη συνταγή στο: http://www.pandespani.com
